Kairos, Griekse god van de tijd, duidt ons op het belang van een andere tijdervaring.

Waar Chronos staat voor continuïteit, betekent Kairos juist een tijdelijke onderbreking daarvan. Hier vergeten we als het ware de kloktijd. Het is de tijd die kan stilstaan, die we uit het oog kunnen verliezen en waar we helemaal in kunnen opgaan. Het is het scheppen van een interval waaruit nieuwe creatieve inzichten kunnen ontstaan. We worden niet langer opgejaagd door Chronos.

Als we ons dan openstellen voor dit onverwachtse moment en alert en adequaat reageren op toevalligheden en mogelijkheden opent er zich een dimensie van tijd die niet alleen weldadiger, want voller en ruimer aanvoelt, maar ons ook nieuwe mogelijkheden voor ogen tovert.

We creëren zo een verrassende opening in de vastgelegde wereld van betekenissen.